امور اداری و منابع انسانی برای کسب و کارهای سنتی بسیار عالی هستند اما در عصر نوین مدیریت کسب و کارها لازم است تا مدیریت سرمایه های انسانی و سرمایه های پویای انسانی را بکار گیریم. چرا که بخش عمده ای از اینکه محصول یا خدمت شما چگونه تولید، توسعه یا ارائه می شود در این بستر شکل می گیرد.

تحربیات و دانش های پرسنل در کسب و کار یک شمشیر دولبه است، از سویی ما را در حل مشکلات و بحران ها و پیش بردن بهتر کارها کمک می کند و از سویی وابستگی به این تجربیات و دانش و در نتیجه افراد را بیشتر می کند. مدیریت دانش در واقع این دانش و تجربیات را درون سازمان و به شکل سرمایه هایی بدون قائل بودن به افراد حفظ می کند.

منابع در کسب و کار مهمترین دارایی های یک کسب و کار است نبود منابع با هدر دادن متفاوت است و لازمه بقا و پایداری یک مجموعه کاری این است که منابعی همچون : منابع تولیدی،بخش های کاری، جریان مالی و سرمایه های فکر و انسانی به شکل بهینه مدیریت و برنامه ریزی شود تا به شکل عالیی تخصیص داده شود.

لایه محکم و بیرونی هر کسب و کار مشتریان/مخاطبان آن است. این لایه ی مهم نیاز دارد تا به شکلی موثر مدیریت شود و در مرحله تعالی، برای توسعه کسب و کار، به شکل موثر و حتما بهینه توسعه یابد، از کنترل و تعامل موثر با مشتریان/مخاطبان تا اینکه بدانیم توسعه ارتباط با ایشان از کجا و چگونه باید شروع شود.

بزرگ شدن، لازمه یک کسب و کار است، نه آنکه نیاز به ثروت و نام داشته باشد، بلکه باید به پایداری و امنیت کسب و کار فکر کنیم. توسعه بازار یک فرآیند بزرگ و همیشه جاری است که یک کسب و کار برای امنیت و پایداری باید به آن فکر کند.

سازمان ها و کسب و کارها بیش از پیش نیازمند مدیریت مهارت در داخل خود هستند. در واقع مدیریت یک مجموعه باید بداند چه مهارت هایی در مجموعه خود نیاز دارد و برای آنها منابع انسانی مناسب را به مرور تربیت کند.

از درون یک کسب و کار شاید کار بسیار سختی باشد که اشکالات را دید و آنها را رفع کرد. بخشی عمده ای از منابع بر اثر همین اشکالات گاه کوچک هدر می روند و یک مجموعه کاری با هزینه های مالی و غیر مالی بسیار ممکن است نسبت به رقبا عمل کند. بازبینی و بازنگری فرآیند ها و روش ها در یک ساختار سازمانی همواره نیاز است و مهمتر از آن منطبق بودن بر اصول و تجربه های موفق است که کسب و کارها را به سوی تعالی و موفقیت می برد.